روزهای آخر هفته گذشته، افرادی غیرمسئول به اتوبوس‌های حامل حجاج ترکیه‌ای که از سفر حج و از طریق خاک سوریه به سمت کشورشان بازمی‌گشتند با سنگ حمله کردند که خساراتی به شیشه‌های این اتوبوس‌ها وارد آمد؛ اقدامی غیرانسانی که موجب نگرانی مسافرانی شد که با آرامش روحی از انجام یکی از مهم‌ترین تکالیف الهی به‌سوی دیار خویش بازمی‌گشتند. رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر صاحب‌نام ترکیه که این روزها خود را به سرنوشت مسلمانان بسیار حساس نشان می‌دهد، بلافاصله در مجلس کشورش شدیدا آن را محکوم کرده و تأکید می‌کند: «حفاظت از اتباع خارجی و میهمانانی که در یک کشور اقامت داشته‌اند؛ به‌ویژه زائرانی که به‌صورت ترانزیت از یک کشور عبور می‌کنند، افتخار و ناموس آن کشور محسوب می‌شود».
عجیب و تأسف‌بار اینکه همین جناب اردوغان با این اعتقاد، نسبت به حمله مسلحانه تروریست‌های داخل کشورش به اتوبوس حامل زائران ایرانی در حال عبور از خاک ترکیه (اطراف شهر وان) که منجر به زخمی شدن شدید زنان و کودکان از جمله یک کودک هفت‌ساله ایرانی شد کاملا سکوت کرد و حتی به دولتمردان رده پایین‌تر خود هم اجازه عذرخواهی از مردم ایران را نداد. تنها عامل نجات مسافران ایرانی مزبور، راننده غیور و شجاع ایرانی اتوبوس بود. حتی امکانات اورژانس اولیه هم با تأخیر فراوان و ساعت‌ها انتظار توأم با خونریزی افراد ایرانی در هوای سرد مقابل پاسگاه ژاندارمری ترکیه به آنها رسید.
آقای اردوغان، این نوع برخوردهای گزینشی و استانداردهای دوگانه به‌نام سیاستمداران کشورهای دورتر از منطقه ما ثبت شده است و از مقامات یک کشور اسلامی مانند ترکیه انتظار اینگونه برخوردها نمی‌رود. امیدواریم سیاست‌های دوگانه شما در قبال تحولات بحرین، یمن و سوریه در اینگونه مسائل انسانی تکرار نشود. شنیده‌ام مردم ترکیه ضرب‌المثلی دارند که می‌گوید: «همسایه به خاکستر همسایه هم نیاز دارد». مردم ایران هم در انتظار عذرخواهی یکی از مسئولان ترکیه در برابر حادثه حمله مسلحانه به اتوبوس مسافربری ایرانی در اطراف شهر وان هستند.
